O dobrostanie pracowników i działaniach go wspierających mówi się najczęściej w kontekście inicjatyw podejmowanych z poziomu całej organizacji - aktywnościach wspierających wellbeing fizyczny, coraz częściej również psychiczny.
Wciąż za mało mówi się, że kluczową rolę w kształtowaniu dobrostanu pracowników odgrywają bezpośredni przełożeni. Ich świadomość, wiedza, ale przede wszystkich umiejętność wykorzystania ich w praktyce decydują o tym jak pracownik będzie się czuł w organizacji.
Po prawie dwóch latach pandemii, która przełożyła się na popularyzację pracy zdalnej i hybrydowej zaskakuje, że najniżej oceniany wymiar dobrostanu, to dobrostan fizyczny.
Wyniki badania potwierdzają tylko, że managerowie cały czas nie potrafią skutecznie zarządzać rozproszonymi zespołami, realnie odczuwają brak skutecznych w tym obszarze narzędzi formalnych i prawnych. Dla pracodawców to sygnał, że tej wiedzy w organizacjach cały czas brakuje.
Wyniki badania malują dość pozytywny obraz tego jak przełożeni dbają o dobrostan pracowników. Nie są to jednak wyniki zdecydowanie pozytywne, ale umiarkowanie pozytywne. Świadczy to o tym, że jest jeszcze wiele do zrobienia zarówno w zakresie rozwoju świadomości samych liderów, jak i działań pracodawców, by wzmacniać ich kompetencje w tym zakresie.
W dobie transformacji świata pracy, kultury hybrydowej i współtworzenia nowych norm kulturowych wynik na poziomie „dość pozytywny” jest zdecydowanie niewystarczający.
Polskich przełożonych można uznać za liderów dobrostanu w dwóch aspektach. Są nimi wspieranie pracowników w sprawach zawodowych i ich docenianie.
Wsparcie dla dobrostanu pracowników powinno być jednak bardziej zrównoważone i uwzględniać więcej wymiarów dobrostanu, w tym dbanie o zdrowie i równe traktowanie.
